بهروز فروتن، مشاور عالی کانون انجمن های صنایع غذایی ایران، پیشنهادات خود را در پنجمین جلسه کمیسیون کشاورزی اتاق تهران جهت نائل شدن اقتصاد سالم تولید به سر منزل مقصود ارائه داده است که در ذیل تقدیم حضور می شود:

صنایع غذایی و کشاورزی داستان مرغ است در عروسی و عزا

گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدند گردن مسکری

1-  تاوان سلیقه ها، آیین نامه ها، قوانین غیر کاربردی، دستورهای مکرر و ضد و نقیض، تجربه برای دیگران و ... همیشه خسارت و تاوان نابه جایی برای صنعت غذا بوده است. به قول معروف مرگ یک بار و شیون هم یک بار... . توصیه می شود با توجه به قوانین مرتبط یک بار و برای همیشه تعیین قیمت در کلیه تولیدات صنعتی، کشاورزی، غذایی و ... برداشته شود تا صنعت و تولید از خودیافتگی که منجر به کیفیت برتر، قیمت مناسب تر، دست یابی به بازارهای واقعی از دستاوردهای رقابت پذیری است، برخوردار شود. برای رسیدن به این منظور علاوه بر استفاده از اندیشمندان متبحر، می توان از کشورهای موفق در این زمینه از جمله مالزی، هند، ترکیه و ....  الگوبرداری کرد و متناسب با بسترهای موجود در کشورمان بومی سازی شود.

2- گمان نداریم که اقتصاد مقاومتی یعنی بد مصرف کردن، کم مصرف کردن و یا مدیریت جبری. بلکه باید بدانیم که اقتصاد مقاومتی به معنای مدیریت سالم اقتصادی است نه ریاضت.

3- هیچ گاه دولت نباید خود را رقیب بخش خصوصی بداند اما متاسفانه به اشتباه خود را این چنین می داند.

4- گمان بر آن ندارم که تولید کننده، مسئول وصول هر گونه مالیاتی از جمله ارزش افزوده باشد. ارزش افزوده باید در انتهای فرآیند فروش از مصرف کننده نهایی دریافت شود، نه آنکه همانند شرایط فعلی و به دلیل نداشتن مکانیسم مناسب تاوان آن را تولید کننده بپردازد. گرچه ظلم، ستم است اما ظلم بالسویه عدل است. آیا می توان گفت که قوانین جاری و یا ... بین کلیه واحدهای تولیدی، صنعتی، دولتی، تعاونی، خصوصی و یا تحت پوشش، به یک گونه اجرا می شود؟

5- اگر باور داریم که تولید در منشا اقتصاد کشور است، پس سیستم های اقتصادی باید به گونه ای دیگر که شایسته تولید و صنعت است رفتار کنند.

و در پایان:

همت بلند دار که مردان روزگار

از همت بلند به جایی رسیده اند